Για τα παιδιά. Γι' αυτά μόνο...

Όταν ανασύρονται διαμάντια μέσα από χαρτόκουτες αποθηκευμένων βιβλίων.
Από το ανθολόγιο Γ' και Δ' Δημοτικού.

Το παιδί και το περιστέρι, Πικάσο

Πόσο μακριά από τα Λυκειακά μας χρόνια;
Είναι,άραγε, η ποίηση το απάγκιο μας;
 Είναι, άραγε,οι στίχοι του Βρεττάκου, "Αν δε μου ΄δινες την ποίηση, Κύριε, δε θάχα τίποτα για να ζήσω";
.....................................

Ναζίμ Χικμέτ

Ας δώσουμε τον κόσμο στα παιδιά

Ας δώσουμε τον κόσμο στα παιδιά έστω και για μια μέρα

ας τον δώσουμε να παίξουν σαν ένα πολύχρωμο μπαλόνι
να παίξουν τραγουδώντας ανάμεσα στ’ αστέρια
ας δώσουμε τον κόσμο στα παιδιά
σαν ένα τεράστιο μήλο, σαν ψίχα ολόζεστου ψωμιού
να χορτάσουν μια μέρα τουλάχιστον
ας δώσουμε τον κόσμο στα παιδιά
να μάθει έστω και για μια μέρα ο κόσμος τη φιλία
τα παιδιά θα πάρουν απ’ τα χέρια μας τον κόσμο
θα φυτέψουν αθάνατα δέντρα.